Skip to main content

Umowa faktoringu umożliwia firmom szybkie pozyskanie środków finansowych dzięki sprzedaży wierzytelności wyspecjalizowanemu podmiotowi (np. bankowi). W artykule przyjrzymy się, na czym dokładnie polega faktoring, jakie są jego główne rodzaje oraz kto jest stroną takiej umowy. Na koniec podpowiemy, jak można zawrzeć umowę faktoringową, korzystając z rozwiązań takich jak elektroniczne podpisywanie dokumentów, aby cały proces był szybki i wygodny.

Umowa faktoringowa – co to jest?

Umowa faktoringowa to porozumienie, które pozwala firmie na przekazanie swoich wierzytelności innemu podmiotowi (firmie faktoringowej), który zajmuje się ich windykacją, zapewniając jednocześnie natychmiastowy dopływ gotówki. Mechanizm faktoringu zyskuje coraz większą popularność, szczególnie w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw. Ułatwia on utrzymanie płynności finansowej bez konieczności zaciągania kredytów. Dla wielu firm jest to interesująca alternatywa, która pozwala na efektywne zarządzanie ryzykiem związanym z niepewnymi płatnościami ze strony kontrahentów.

Umowa faktoringu – na czym polega? Najważniejsze informacje

Faktoring polega na cesji wierzytelności na rzecz firmy faktoringowej (faktora), która płaci za nie z góry, przejmując odpowiedzialność za ewentualne opóźnienia w płatnościach. Faktor może zaoferować firmie natychmiastową zaliczkę w wysokości nawet do 90% wartości faktury, a następnie zajmuje się dochodzeniem należności od kontrahenta. Dzięki temu firma zyskuje możliwość szybkiego wykorzystania środków na dalszy rozwój działalności bez ryzyka zaległych płatności. Faktoring jest szczególnie przydatny dla firm realizujących liczne kontrakty z długimi terminami płatności.

Rodzaje faktoringu

Faktoring przyjmuje różne formy, które można dostosować do specyfiki działalności i ryzyka. Najpopularniejsze rodzaje to:

  • faktoring pełny – faktor przejmuje pełną odpowiedzialność za ryzyko niewypłacalności dłużnika, co jest korzystne dla firm, które obawiają się braku terminowej spłaty;
  • faktoring niepełny – faktor dokonuje finansowania, ale w razie problemów z uzyskaniem zapłaty, to faktorant (firma) ponosi ostateczne ryzyko;
  • faktoring odwrotny – stosowany w przypadku, gdy firma chce uregulować swoje zobowiązania finansowe z kontrahentami przed terminem, aby uzyskać korzystniejsze warunki współpracy.

Każdy z tych rodzajów różni się poziomem ryzyka, potrzebami przedsiębiorstwa oraz wymogami formalnymi. Należy rozważyć swoje potrzeby i wybrać formę najlepiej dopasowaną do sytuacji finansowej firmy.

Strony umowy faktoringowej

Umowa faktoringowa dotyczy trzech stron:

  • faktorant to firma, która chce uzyskać finansowanie na podstawie swoich należności i sprzedaje w tym celu swoje faktury;
  • faktor to instytucja faktoringowa, która nabywa należności i finansuje faktoranta;
  • dłużnik to kontrahent faktoranta, który zobowiązany jest do uregulowania faktury.

W procesie faktoringu każda ze stron ma jasno określone obowiązki i prawa.

Proces faktoringu

Cały proces faktoringu można przedstawić w kilku krokach:

  1. Firma wystawia fakturę na rzecz swojego kontrahenta, z ustalonym terminem płatności.
  2. Następnie zawiera umowę faktoringową z firmą faktoringową i przekazuje jej kopię faktury.
  3. Faktor analizuje sytuację i przekazuje firmie określoną część należności w ramach zaliczki.
  4. Faktor dokonuje windykacji należności w terminie ustalonym na fakturze, a po uregulowaniu płatności przekazuje firmie pozostałą część kwoty (jeśli faktorant korzysta z faktoringu pełnego) lub w razie problemów oczekuje na współpracę z faktorantem.

Prawa i obowiązki stron

W przypadku faktoringu każda strona umowy ma swoje prawa i obowiązki, które regulują cały proces. Faktorant zobowiązany jest do dostarczenia faktorowi wszystkich informacji o dłużnikach, w tym ich zdolności płatniczej, oraz do przekazania mu kopii faktur. Faktor z kolei zobowiązuje się do przekazania ustalonej zaliczki, a następnie do dochodzenia należności od dłużnika. Warto zaznaczyć, że faktor nie jest uprawniony do wykorzystywania środków faktoranta na inne cele niż uregulowanie jego należności.

Formalności

Podpisanie umowy faktoringowej wymaga spełnienia kilku podstawowych formalności. Przede wszystkim, ważne jest dostarczenie faktorowi pełnych danych na temat należności i dłużników. Umowa faktoringowa może być podpisana w formie elektronicznej, co znacznie upraszcza cały proces. Warto przy tym skorzystać z takich rozwiązań, jak aplikacja do podpisu elektronicznego SIGNIUS Professional. Wykorzystując podpis elektroniczny, przyspiesza się zawarcie umowy i minimalizuje formalności.  

Podsumowanie

Umowa faktoringu pozwala firmom na szybkie uzyskanie finansowania, zwiększenie płynności finansowej oraz zminimalizowanie ryzyka związanego z opóźnieniami w płatnościach. Dzięki różnym rodzajom faktoringu firmy mogą wybrać rozwiązanie najbardziej dopasowane do swoich potrzeb, a możliwość podpisywania dokumentów w sposób elektroniczny znacząco przyspiesza proces zawierania umowy. Zachęcamy do zapoznania się z pozostałymi naszymi usługami. Poza aplikacją do podpisów elektronicznych, oferujemy takie usługi jak: weryfikacja tożsamości, w tym kwalifikowana pieczęć elektroniczna oraz znacznik czasu, które są pomocne przy zachowaniu pełnej przejrzystości i pewności transakcji.